ჩვენ – ადამიანები

ჩვენ – ადამიანები, განსაკუთრებით ქართველი ადამიანები-“ხალხი, რომელიც განთქმულია ლამაზი სადღეგრძელოებითა და სუფრის ტრადიციებით, დროის უყაირათო ხარჯვითა და სხვა ჭეშმარიტი ქართული თვისებებით” (სხვა საკითხია რამდენად ლამაზი და ჭეშმარიტია ჩვენი სადღეგრძელოები თუ წესები).

ზოგჯერ რთულია ამ მსუნთქავ, მოძრავ და ძირითადად გამანადგურებელ არსებებს ადამიანები უწოდო, რადგან საკუთარი საუბრით, მოქმედებებით და მზერითაც კი გაიძულებენ იფიქრო, რომ ყველანი ერთნაირი მონოტონურობით ცხოვრობთ, მუშაობთ, სუნთქავთ, ჭამთ და ეჯაჭვებით ნივთებს, განსაკუთრებით კი ძვირიან ნივთებს, რომლებსაც მომავალში არანაირი ფასეულობა არ გააჩნია. ფიქრობ ამ ყოველივეზე და ღიზიანდები თუ რატომ არიან ადამიანები კმაყოფილნი იმ ერთფეროვნებით, რომელიც ოდესღაც ვიღაცამ შეუქმნა და არც კი ცდილობენ გარკვევას რა არის მათთვის მეტად ფასეული.
ამდენი განსხვავებული ადამიანის ასეთი მსგავსება დამღლელად თვალშისაცემია; შენ იწყებ შესწავლას თუ რას წარმოადგენენ ისინი, როგორ ცხოვრობენ, რას აკეთებენ და ხედავ მთელ ისტორიას, რომელსაც ერთგვარად ახარისხებ.